Een kijkje in het Koninklijk Paleis van Aranjuez

Elegantie en classicisme zijn de bepalende kenmerken van het Koninklijk Paleis van Aranjuez.

We kunnen het niet hebben over decoratie in klassieke stijl zonder het Koninklijk Paleis van Aranjuez te noemen. Binnen vind je zo veel prachtige klassieke kenmerken, dat het paleis een referentiepunt is geworden voor een klassiek, modern interieur.

De architecten die het paleis ontwierpen, lieten zich inspireren door de klassieke Franse architectuur, die in de 17e en 18e eeuw populair werd. Deze klassieke stijl vond uiteindelijk zijn weg naar Spanje. Zijn invloed is niet alleen te zien in Aranjuez, maar ook in het Koninklijk Paleis van Madrid.

Moderne binnenhuisarchitecten blijven elementen van klassieke architectuur gebruiken in hun ontwerpen. De barokke stijl heeft als inspiratie gediend voor interieurontwerpers over de hele wereld, die werken blijven produceren die zijn geïnspireerd op paleizen uit die tijd.

De geschiedenis van het Koninklijk Paleis van Aranjuez

De bouw van het paleis begon in de 16e eeuw, tijdens het bewind van Felipe II. Hij gaf architect Juan Bautista de Toledo de leiding over het project, hoewel later ook architect Juan de Herrera erbij betrokken raakte.

Problemen begonnen in de 17e eeuw toen de werkzaamheden aan het paleisterrein stopten. Het werk begon pas weer tijdens het bewind van Felipe V, aan het begin van de 18e eeuw. Een brand verwoestte het gebouw niet lang daarna. De verantwoordelijkheid voor de wederopbouw viel toen bij koning Fernando VI, die de taak toekende aan architect Santiago Bonavía.

Later, tijdens het bewind van Carlos III, begon de beroemde architect Francisco Sabatini met de uitbreiding van het paleis. Met behulp van de stijl van Versailles creëerde hij twee luxueuze westvleugels, ontworpen om de majesteit en politieke dominantie van Spanje uit te beelden.

De kamer van koningin Isabella II

Een van de meest eigenaardige, maar interessante kamers in het paleis is de slaapkamer van koningin Isabella II. Deze kamer heeft een vreemde mengelmoes van kenmerken die hem onderscheiden van andere koninklijke slaapkamers.

• Mosterdgeel is de dominante kleur in deze kamer, zowel op de wandkleden als op het rijkelijk versierde tapijt. Deze kleur is tegenwoordig niet zo gebruikelijk en dient als een onderscheid tussen klassiek en modern klassiek decor.
• De goudtinten op het meubilair en de kroonluchter vullen het mosterdgeel prachtig aan. De rijke, bruine kleur van de houten meubelen dient als contrapunt voor het goud, waardoor het nog meer opvalt en de kamer een warm gevoel geeft. Dit is een kamer vol luxe en opzichtigheid.
• Aan het plafond is een geweldig voorbeeld van een illusionistische plafondschildering, typisch voor decor uit de klassieke en barokke tijd.
• Elke centimeter van deze kamer is uitbundig gedecoreerd, gevuld met rijke stoffen en kleuren. Maar wat echt opvalt, zijn de sierlijke en gebogen meubels, kenmerkend voor de rococostijl.

De biljartzaal in het Koninklijk Paleis van Aranjuez

Wie zei ooit dat biljarten een moderne uitvinding was? Zoals je kunt zien, heeft het paleis van Aranjuez een hele kamer die volledig aan dit spel is gewijd. Bovendien heeft de ontwerper een ruimte gecreëerd die anders is dan elke speelkamer die je vandaag de dag zou zien.

In een display van horror vacui, is elke centimeter van deze kamer zorgvuldig gedecoreerd, met geometrische vormen, dieren en decoratieve patronen die de muren bedekken. Het gebruik van koele kleuren zoals wit en blauw tempert de warme zalm- en okertinten van het hout.

De biljarttafel zelf is rijkelijk versierd, met elegante vergulde bogen en lijstwerk. Deze ‘alternatieve elegantie’ is kenmerkend voor de klassieke Franse stijl.

De muziekkamer: kunst en decoratie

Ook hier zien we weer het gebruik van mosterdgeel in zowel de gordijnen als de meubels, terwijl de vloer bedekt is met lichtbruin tapijt. Er zijn grote schilderijen en portretten langs de muren, en een meer illusionistisch decor aan het hoge plafond.

Het enige contrast met al deze lichte tinten is de dieprode lambrisering langs de onderste helft van de muren. Dit geeft de ruimte een zekere warmte en vormt een contrapunt voor de heersende gele en crèmekleurige tinten.