Cholets: weelderige Neo-Andeaanse architectuur
Cholets zijn een product van de weelderige Neo-Andeaanse architectuur. De gebouwen die voortkomen uit deze neostijl zijn onmiskenbaar dankzij hun kleuren en geometrische ontwerpen. Naast hun uniekheid, zijn cholets ook een populaire architectuurtrend in de Andes-hooglanden geworden.
De nieuwe stijl is het resultaat van de onvermoeibare zoektocht van Freddy Mamani naar een manier om de hedendaagse Andeaanse-identiteit tot uitdrukking te brengen. Voordat hij ingenieur en bouwer werd, werkte Mamani als metselaar.
De zoektocht van Freddy Mamani concentreert zich op de stad El Alto, gelegen aan de rand van La Paz, Bolivia. De snelgroeiende stad is een product van de migratie van het platteland van Bolivia.
Meer dan vijftig jaar geleden maakten de eerste kolonisten van El Alto dit hun thuis. Sindsdien groeit en groeit de burgerlijke bevolking van Aymara. En Freddy Mamani is hun gekozen architect.
Freddy Mamani, de autodidactische architect
De Boliviaanse architect werd in de kleine Aymaran-gemeenschap van Catavi in de Aroma-regio La Paz geboren. Hij begon ongeveer 20 jaar geleden als assistent van een metselaar te werken.
Na zijn jaren in metselwerk besloot hij zich te specialiseren en studeerde hij civiele bouw aan de Universidad Mayor de San Andres. Na het afronden van zijn studie, studeerde hij voor een graad in Civiele Techniek aan de Universidad Bolivia de Informatica en studeerde hij zelf architectuur.
De neo-Andeaanse cholet-stijl was vanaf het begin op weg naar succes. Het begon allemaal toen Francisco Mamani, een commerciële telefoonimporteur, een gebouw wilde bouwen. Zonder zelfs maar te weten hoe hij het wilde bouwen, nam hij contact op met Freddy Mamani.
Freddy stelde toen voor om iets elegants te bouwen met Andeaanse motieven en kleuren, evenals een grote ruimte voor evenementen. Het ontwerp betekende een grote verandering voor de stad, omdat er geen gebouwen zoals deze zouden zijn. Na de voltooiing waren er echter meer dan 70 vergelijkbare creaties.
Deze gebouwen hebben zes niveaus en staan centraal in de urban scene van El Alto. Hun felle kleurenpalet is het eerste wat opvalt.
De kleuren zijn onmogelijk te missen, omdat de gebouwen in Al Alto met zichtbare stenen zijn gebouwd. De stenen creëren een monochrome, koude en droge achtergrond voor de stad.
Mijn architectuur is geen exotische architectuur. In plaats daarvan is het Andeaanse architectuur die identiteit overbrengt en de essentie van een cultuur herstelt.
–Freddy Mamani–
Cholets – de weelderige neo-Andeaanse architectuur van de Aymaran Middenklasse
Door de geschiedenis heen heeft El Alto duizenden migranten van het platteland van Bolivia verwelkomd. Meer dan vijftig jaar groei heeft voor een nieuwe hogere middenklasse gezorgd in Aymara.
Deze nieuwe klasse zag Freddy Mamani en zijn diensten als een uitzonderlijk talent. Hij vond de Aymaraanse identiteit, architectuur en cultuur in zijn werk. Freddy Mamani zei ooit: “Ik wil mijn stad identiteit geven door de elementen van onze oorspronkelijke cultuur te herstellen.”
Cholets, die afkomstig zijn van een combinatie van de Spaanse woorden ‘chalet’ (een type huis) en ‘cholo’ (een term van nationale identiteit), markeren nu de hooglanden van de Andes. Ze hebben grote glazen ramen op buitenmuren met plastic composities van gipsvormen.
De buitenmuren hebben spontane, moderne geometrische motieven in vegen van complementaire, heldere kleuren. De meest voorkomende kleuren zijn onder andere oranje, groen, blauw en geel.
Aymaranen geloven dat huizen een universum zijn in constante beweging dat nooit stil mag staan. Ze moeten daarom altijd vol leven zijn door middel van feesten. Vieringen worden ook gezegend met rijkdom, wat de gemeenschap helpt. Als gevolg hiervan zijn cholets vaak gebouwen die meerdere doelen dienen.
Deze bijna psychedelisch ogende gebouwen laten zich door de kleuren van aguayos inspireren. Aguayos zijn wandtapijten die Aymaraanse vrouwen voor verschillende doeleinden gebruiken.
Als gevolg van het volgen van een culturele zoektocht in plaats van het volgen van academische normen, kreeg de architectuur van Freddy Mamani harde kritiek. Hoe dan ook, de architect lijkt niet eens met zijn ogen te knipperen en heeft gezegd: “Ik heb de oude architectonische normen overtreden en ja, ik ben schuldig.”
De Aymaraanse identiteit in de cholet-architectuur
In de Aymaraanse cultuur is er altijd een reden om iets te vieren. Wanneer inheemse gemeenschappen naar steden emigreren, dan nemen ze hun Aymaraanse culturele tradities met zich mee.
De balzalen in de ontwerpen van Freddy Mamani zijn dan ook perfect om deze tradities in leven te houden. Hij deed echt iets groots door architectuur te gebruiken om typische Aymaraanse gebruiken te huisvesten.
Deze balzalen zijn breed en extra lang. Ze beschikken ook over bars, eetruimtes, dansvloeren en podia voor muziekgroepen. De spiegels reflecteren het licht van muren en plafonds. Bovendien zijn de kamers voorzien van hangende armaturen die helemaal uit China worden geïmporteerd.
Deze balzalen bezetten de eerste verdiepingen van de gebouwen en de volgende verdiepingen worden verhuurd. Meestal zijn de huurders de kinderen van de eigenaren van het gebouw. In ieder geval zijn de openbare ruimtes van het gebouw zeer goed onderhouden. De prachtige buitenmuren van het gebouw binden alle verdiepingen aan elkaar.
Cholets – wereldherkenning voor weelderige neo-Andeaanse architectuur
Slechts een paar jaar geleden kwam de documentaire uit over het leven en werk van Freddy Mamani. Het genoot succes op het Rotterdam Documentary Film Festival en heette Cholet: the world of Freddy Mamani en werd door Isaac Niemand geregisseerd.
Daarnaast gaf de Cartier Foundation Mamani de opdracht om een ruimte te creëren voor een Andeaans feest voor hun Nomadic Nights-evenement dat in 2018 plaatsvond. Het evenement was dus zijn moment om te schitteren en de El Alto-cultuur naar Parijs te brengen, door zijn cholets op de internationale wall of fame te graveren.
De Culturele Stichting van Bolivia van de Centrale Bank heeft ook een tentoonstelling voorbereid van het werk van Freddy Mamani in het La Paz National Museum of Art. Na de eerste vertoning reisde de tentoonstelling naar andere steden in Bolivia, zoals Sucre, Potosi en Santa Cruz.
Cholets tonen de weelderige neo-Andeaanse architectuur in vol ornaat en zijn de schat van de zoektocht naar Aymaraanse architectuur. De culturele identiteit heeft namelijk een nieuwe uitdrukking gevonden dankzij het werk van Freddy Mamani. Cholets zijn een frisse artistieke uitdrukking die de Latijns-Amerikaanse kunst verrijkt.